Vatanım Türkiyem, cennet kokulu toprak,
Dağında çiçek, ovasında buğday var.
Tarih konuşur her taşında, her yolda,
Ey aziz millet, seninle övünür yar.
Kuzeyinden güneyine, doğudan batıya,
Her köşende bir destan, bir can, bir dua.
Karadeniz hırçın dalga, Ege ise bir türkü,
Akdeniz güneşinde sarar beni ülkemin gülü.
Doğu'da bir duman tüter, bir çoban yürür,
Mezopotamya'nın kalbinde bir efsane sürer.
Anadolu denen bu bereketli yürek,
Bin yıllık medeniyetin özüdür, gerçektir hep.
Marmara’da tarih uyanır her sabah,
İstanbul, kıtaların gelinidir sabah sabah.
Boğazda martılar selam durur vatana,
Ay yıldızlı bayrakla övünür her ana.
Çanakkale susar, ama yüreği konuşur,
Toprağın her zerresinde bir şehit dokusu durur.
Kınalı kuzular dönmedi geri,
Ama bıraktılar bize onurlu bir yeri.
Ankara’dan doğar umut her güne,
Cumhuriyetle yoğrulduk, Ata’nın izinde.
Bayrak ne zaman dalgalansa bir dağ başında,
Kalbim titrer vatan aşkıyla, gözlerim yaşla.
Sadece bir toprak değil, bir milletiz biz,
Acısıyla, neşesiyle kardeşiz, biriz.
Türküsü başka, yemeği başka, dili bile renkli,
Ama vatan sevgisiyle atan her yürek tek bir kimlikli.
Sen benim alın yazımsın,
Sen olmadan ben eksik, ben yarım kalırım.
Ey Türkiye’m, her nefesimsin,
Sana canım feda olsun, yeter ki sen var ol, sen gülümse, sen gülsün.
Kayıt Tarihi : 26.5.2025 12:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!