Vatanım Şiiri - İsa Yıldıran

Canım yurdum, öz vatanım,
Sana koşasım gelir.
Binbir çiçekli dağların,
Uğruna ölesim gelir.

Dört mevsim yaşanan ellerine,
Keskin esen yellerine,
Gülüne bülbüllerine,
Can olup veresim gelir.

Konakların ve hanların
Göğe yükselir çamların,
Ilgın olur akşamların
Orada olasım gelir.

Su içtiğim pınarlardan,
Koşup geçtiğim ovalardan,
Göğe yükseldiğim dağlardan,
Kanıp da göçesim gelir.

Yollarında koşturduğum,
Şarkısıyla coşturduğum,
Gençlik aşkını bulduğum,
Günlere dönesim gelir.

Tarlaların ekildiği,
Ekinlerin biçildiği,
Yemişlerin seçildiği,
Baharı göresim gelir.

Gelinlerin, damatların,
Düğünlerin, hoyratların,
Türkülerin, ağıtların,
Söyleyip coşasım gelir.

Garipleri doyurduğun,
Kimsezi koruduğun,
Dertliye derman olduğun,
Çağlara dönesim gelir.

Kilimlerin dokunduğu,
Mevlitlerin okunduğu,
Camilerin hep dolduğu,
Hayata koşasım gelir.

Büyük ellerin öpüldüğü,
Küçüklerin sevildiği,
Kadir kıymet bilindiği,
Bayramı göresim gelir.

Camilerin gel dediği,
Ezanların yükseldiği,
Gönüllerin bilendiği,
İmana giresim gelir.

Ninelerin el verdiği,
İnsanların gül verdiği,
Şehitlerin can verdiği
Toprağında ölesim gelir.

İSA YILDIRAN