Vatandaş Şiiri - Sadık Altınkaynak

BİR ZAMANLAR VATANDAŞ

Eskiden türlü türlüydü bu ülkenin vatandaşı
Hem türk hem laik olanlar çekerdi başı
Bunlar beyaz türktü hem de makbul vatandaş
El üstünde tutulurlar değmezdi ayaklarına taş

İkinci sıradakiler de türktü ama dindardı
İtilip kakılmasa da cemiyette yerleri dardı
Yine de Türklük hatırına mutluluk yolu vardı
Hızlı olmasa da yükselebilirlerdi yavaş yavaş

Bir de türk olmayıp laik olanlar var
Beyaz Türklerle laiklikte buluşurlardı
Bunlar da çoğu zaman görürdü itibar
Onlardan artan yerlere doluşurlardı

Hem dindardı hem de türk değildi kalanı
Beyaz Türklerle yoktu hiçbir ortak yanı
Mutlu olmak yasaktı bu guruba girene
Zira mutluluk mahsustu türküm diyene

Beyaz Türkler sinsice giderler derinden
Köstebek gibi çıkarlar ülkenin her yerinden
Hem zulmeder hem korkarlar gölgelerinden
Ya Rab! .. Sen koru bizi bunların şerrinden