Vatan Yanıyor " Çanakkale Şehitlerime it ...

Ülkem yanıyor dört bir taftan
Ne mutlu Türküm, Müslüman’ım bu Allah’tan
Düşman girmiş içeri, gidecek vatan elden;
Bende varım diyor dedem, yaşına hiç bakmadan.

Yaşları daha 17 yada18 imiş,
Bu vatanı vermem gavur oğluna demiş.
Çanakkale’de düşman, güçlü silahlarıyla ilerlemiş,
Dururmu hiç dedem, oda Çanakkale’ye gitmiş.

Derken düşmüş dedem, Çanakkale yollarına
Yemin etmiş şehitlerine, namusuna ve Allah’ına
Kanınız yerde kalmayacak, bende varım burada
Dedi: ve atıldı kör kurşunların önüne.

Vurdular, vurdular dedemi kolundan yaralanmıştı
Pes etmedi yinede savaşa devam etti
Oluk oluk kan akıyordu yarasından,
Yinede pes etmedi, çarpıştı düşmanlarıyla.

Yıkıldı, yıkıldı dedem yere düşmüştü, tatlı bir tebessüm vardı çehresinde.
Sanki sevinçten uçuyor, şehit olmuştu çünkü cephede.
Kendi gidiyordu; fakat kalanlar, onu görüp yemin etti hep bir ağızdan
Arkadaşım, kardeşim kanını yerde koymayız, bu vatanı vermeyiz diye.

Yemin etmişti geride kalanlar, bu bayrak yarışında.
Ahmet, Mehmet ve niceleri, hep bir ağızdan; Ezan dinmez, Bayrak inmez, Şehitler ölmez
Çünkü bu vatan borcu, vatan bölünmez!

Ey bütün dünya duy, duy Müslüman’ın Türk’ün sesini
Vermem düşmanıma yurdumdan bir taş,
Ezdirmem vatanımı, dil uzattırmam namusuma
Ahmet Mehmet dedelerim gibi, bende yemin ettim Allah’ıma

Ey benim vefakâr bizleri seven dedelerim!
Rahat uyuyun Çanakkale’de bende sizi beklerim.
Vatanıma dil uzatan olursa bilinki yanınıza gelirim,
Bir karış toprak için,
bir değil bin canım olsa
Bu Vatan uğruna canımı feda ederim.