Diyelim ki; ebediyete yelken açtık ve ölüm yok kendini bilen insana, ŞÜKÜR! .
Ölüm yok ise o duyarlı insana; insan nasıl hayata tutunur sonsuzlukta, düşün? .
Meslek edineceksin ve çalışacaksın emekliliğini düşünmeden daima aşkla! .
Çalışmazsın da neylersin; nasıl geçer zaman çalışmadan üretmeden, düşün? .
Gönülle Bağlanmış isen Mesleğine; Emeklilik Hayallerine Dalmaz Ki İnsan! .
Kemal KabcıkKayıt Tarihi : 4.3.2013 02:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!