Muzlîm adında bahtını bulmuş olan deniz,
Ardında karlı dağları seddir ufuklara,
İsviçre Alplerinde de yoktur o manzara,
Sisler içinde gamlı, bulutlar kadar temiz.
Ufkunda simsiyâh adının en güzel süsü,
Irmak önünde bozkıra dönmüşçe sapsarı.
Toprak olur akar şühedânın mezârları,
Yitmiş gelinlerin Kızılırmak’la türküsü.
Çıplak yamaçlariyla Boğaz açtı koynunu,
Yaz ortasında kış gibi mağrur, esintili,
Rüzgâr dinince başladı çamlar yeşilliği,
Binbir minâre süsledi en sonra ufkunu.
Kayıt Tarihi : 19.12.2012 16:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Yazgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/19/vatan-turkusu-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!