VaTAN SEVDASI Şiiri - Tevfik Tükenmez

AÇIKLAMA: Değerli kardeşlerim, Dünyadaki tüm din kardeşlerimi, tüm Türk illerindeki kardeşlerimi sevdiğim gibi ay yıldızlı şanlı bayrağımız altında yaşayan tüm vatandaşlarımı da seviyorum. Kürt, Laz, Çerkez, Boşnak, Arnavut, Abhazyalı, Ahıskalı,Yörük,Türkmen, Özbek, Uygur, Avşar, Kazak, Alevi, Bektaşi, Caferi, Sünni tüm kardeşlerimiz, bu vatanın kurulmasında, Bayrağımızın semalarda hür olarak dalgalanmasında, her bir boyun, her bir soyun kanları birbirine karışarak, cephelerdeki tüm zaferler birlikte kazanılmıştır. Yirmi- yirmi beş senedir, bu topraklarda uzun emelli hedefleri olan emperyalist, siyonist, faşist Avrupalı güçlerin ortaklaşa destekledikleri PKK, DHKPC gibi kuruluşlar, ülkemizi bölmeye çalışanların, buradaki piyonlarıdır. Bu vatanda yaşayan herkes, anayasa ve kanunlar önünde eşittir. On cumhurbaşkanımızdan iki değerli insan kürt asıllıdır. Bazı başbakanlarımız ki rahmetli Ecevit de hatıralarında belirtiyor, Ferit Melen’le beraber, yine kürt asıllıdır. Eski meclis başkanımız Hikmet Çetin, Diyarbakırlıdır. Hiç bir kendisini bilen T.C vatandaşı, bu değerli insanlara ayrımcılık yapmamıştır. Ancak PKK’nın son yıllardan beri vatan evlatlarını kadın, çocuk, ihtiyar demeden katletmeleri, kalleşçe mayınlarla evlatlarımıza pussu kurmaları, şerefsizliğin vatan hainliğinin belgesidir. Evet, bu milletin bir ferdi olarak, kimsenin evladının öldürülmesini istemiyorum. Kürt kardeşimin evladı da öldürülmesin, benim evladım da kahpece mayınlarla öldürülmesin. PPK’lı serserilerin, kürt kardeşlerimden ayrı tutulması düşüncesiyle bu şiiri yazdım. Önceden yazmış olduğum “KÜRTLER KARDEŞİMİZDİR” isimli şiirim, toplumumuz içinde nifak tohumlarının çok kökleştiğini ortaya çıkardı. Aşırı PKK taraftarları ve aşırı şuursuz radikal ulusalcılar tarafından hedef tahtasına oturtuldum. Aklı başında, sağduyu sahibi milliyetçi, demokrat, dindar, kürt, ulusalcı, vatansever kardeşlerimin çoğunluğu tarafından olumlu tepkiler de aldım. Kimi kardeşlerim de: “Niye…… topluluğunun kardeşliğinden bahsetmediniz, kürtlerin hepsi PKK’lı; hepsini jiletle keserim! ..” Bazı kardeşlerim de: “Türkler zalimdir. Bize zulüm yapıyor. Bizim haklarımız yok.” gibi saçma fikirler de ortaya attılar. Şimdi diyeceksiniz ki: “Öğretmenim, başka derdin yok mu? Aşktan bahset, zülüflerden, turnalardan bahset.” diyeceksiniz. Ben size sevgiden bahsediyorum. Herkes lafa geldi mi: ”Yaratılanı severiz, yaratandan ötürü.” diye gevelerler. Ben de diyorum ki dilden söylemeyelim, Yunus Emre gibi gerçekten sevelim, yaratılan insanları. Canlıları ayırt etmeyelim. Bu aziz vatanı seviyorsak,evlatları hatalı da olsa bizimle omuz omuza çarpışanların vatansever ve dindar çoğunluğun hatırına, herkesi sevelim. Kimse öldürerek yola getirilemez. Giremediğimiz gönül, bizim bahçemiz olamaz. ”Gelin canlar bir olalım! ”, gönüller yapalım, gönüller kazanalım, iyi ile kötüyü, faydalı ile zararlıyı birbirine karıştırırsak, sonuç hayırlı olmaz. Çanakkale 18 Mart İlköğretim okulundan gönüllü gittiğim Şırnak Beytüşşebap ve Hakkari Yüksekova’da, iyilikten, mertlikten insan sevgisinden başka bir şey görmedim. Misafirperverliğin en güzelini gördüm. Gönüllerine girdim sanıyorum ki daha geçen ramazanda Yüksekova’lı öğrencim Raci EVCİ tarafından, yirmi sene sonra telefonum 118 den sorularak bulundu ve arandım. Ne için, biliyormusunuz? Bursa’da Kurduğu Tekstil Fabrikasının ziyareti ve iki çocuğunu aynı kendisini yetiştirdiğim gibi yetiştirmemi isteyerek eşim ve oradayken tanıdığı iki çocuğumu da ismiyle davet etmek için… Demek ki sevgi eken, saygı biçiyor. Ben bu evladımı niçin sevmeyim? Bana kim cevap verecek? Yüksekova Merkez Camii yanında, oğlu kahvaltılık bal ve tereyağ ikramı yapan ve hiç Türkçe bilmeyen Molla Aziz: “Kurum navi babite, navi date çiye.” “Oğlum annenin ve babanın ismi nedir? ”diye sordu. Ben afalladım! .. “Ne yapacaksın hacı amca? ” dedim. “Oğlum, ben seni çok sevdim. Senin anne ve baban için hatim ve evradı şerif okuyacağım.” diyen,sadece camide tanıştığım bir dede, hiç tanımadığı bir Türk ün anna ve babasına dua ederse, ben o insanın bütün akrabalarına niçin saygı ve sevgi duymayım? Kardeşlerim! Sevgi, her kapalı kapının anahtarıdır. Balıkesir’den muhacir, yörük ve manav; Ankara’dan her değerli soydan kardeşlerimle daima sevgiyi paylaştık. Önce selam verdiğim halde almayan toplumların, öğretmene karşı alerjik durumlarını sevgiyle tamir ettim. Dün elini öptüğüm Ürgüplü “EŞEKLİ KÜTÜPHANECİ MUSTAFA GÜZELGÖZ’ÜN OĞLU DEĞERLİ ÖĞRETMENİM MUAMMER GÜZELGÖZ’ÜN VERDİĞİ IŞIĞI SAÇTIM. Yine HALİL İBRAHİM TUNABOYLU VE CEMAL MÜLAZIMOĞLU, KÖY ENSTİTÜSÜ MEZUNU 1972-1980 YILLARINDA ANKARA ÖĞRETMEN OKULU VE EĞİTİM ENSTİTÜSÜNDE DEĞERLİ ÖĞRETMENLERİMİ SAYGIYLA MİNNETLE ANIYORUM” Şiirden çok açıklama oldu. Yorum yapacaksanız; lütfen, bu açıklamayı okumanızı rica ederim. Saygılarımla… sonsuz sevgilerimle.