Vatan Sana Can Feda Şiiri - Ahmet Emer

Bilinmeyen zamanların yitik türküleri vız gelir bize
çok söyleyenler oldu o türküleri gül meme değil domdom kurşunu ağzında
sallanmadı ne bir mendil ne de kol giderlerken hiç birine
daha yetmemişti çoğunun yaşları bu yola ömürlerinin baharında
mırıltıyla çıkıyordu her bir ağızdan ankara' nın taşına bak
elleri tezek yüzleri güneş kokuyordu ya da mürekkep lekesi çoğunun

tahta çanta hazırlandı içini sıla kokusuyla doldurup
halanın kazağı kemik rengiydi kedi merdiveni nakışlı
teyze sığır sidiği işlemişti mor yün çoraplara
sıcacık tutacak karda postalın içinde
ninesinin paçalı donu rahmetlisinden kalma yadigarıydı

dallarına uzanmış ulu bir çınar gibi durdu babası
yan gelip yatmayacaktı aslanı tilki inlerinde

bir acı kuru soğanda sevi üretmişti anacığı
yüreğinin sıcaklığında umutlar pişirmişti yıllar yılı yiğidine
bitirecekti kahpenini işini kurt ulumaları gelmeyecekti artık dağlardan
sakladı hüzünlerini göz kapaklarının altına
biliyordu ölü çıkan evleri görmekten gına gelmişti

yavuklusunun karanfil işli mendili ile bir tutam saçını sıkıca yerleştirdi
soktu koynunun derinliklerine koklayarak memet
kömkös kalakalmıştı hüzünle arkadaş gidiyordu yüreğine harlı ateşler yakan
gün batımına uçan kuşu geri gelebilecek miydi
yıdızlar indirdi çakmak çakmak gözlerine bulutlar yükledi
gidiyordu göz bebeği iki tel bırakarak yastığında yadigar
ağlamayacaktı ardından sevgisini yoldaş etmişti ona

davullar zurnalar çaldı halaylar tepildi dizi dizi
havai fişekler muştuladı sanki umudu yengiyi yıldız yıldız
kornalar ötüyor yıldızların altından akıyordu tekerlekler
cama dayanmış saçlarına yağıyordu şehrin son sokak lambalarının ışıkları
örterek bulutları göz kapaklarının üstüne uğultusuna kapıldı lastiklerin

koynunda sakladığı utkuyu üşütmemek için sıkıca sarmaladı kollarını
sabırsızlanmaya durmuştu kızıl şafakta hücum sesi duymaya
korksundu düşman ondan korksun hain korkmalı kahpe PKK
beklemesin bir umar puş babası' ından o da kahpe ondan.