Vatan Sağolsun II Şiiri - Peyami Bayram

Vatan Sağolsun II

Anam

tarlada doğurmuş

beni.

Köyde büyüdüm,

yazlarım tarlada geçti,

kışlarım ahırda.

Çiftçilikti

bizim kaderimiz,

Böyle dedi büyüklerimiz..

Topraktan beslendik,

yine toprağa gireriz.

Elbet bilirler

her bir şeyi;

her hanede ya şehit vardı

ya gazi,

o yıllar tazeydi hatıralar;

canlıdır

vatan, millet

ve Sakarya..

Sonrasında arar olduk

ekmeği, aşı.

Hele durun,

bir

batılı olalım

hem süt akacak

çeşmemizden

bal da arkadaşı..

İkinci Cihan Harbi yılları

ekmeği karneyle aldık,

peşinden yerimizi

ABD safında bulduk.

Kara lastik,

patiska,

gazyağı,

tuz ve şeker..

Elektrik yok,

yollar şose,

hastane ne gezer..

Kara trenle

uğurlandım askere.

Bitlendik,

susuzluktan kışlada.

Olsun,

Ali mektebinde

okuma yazmayı öğrendim ya..

Bir de onbaşı oldum

gelmeden teskere.

Askerden sonra

şehrin yolunu tuttu

bizim köyün gençleri.

Biz de Ankara'da

tek göz odada

dört kardeş

yevmiyecilikle başladık hayata,

bereketli oldu

şehrin parası.

Babam mani,

yoksa;

çoluk çocuk da

gelmeliydi,

mektep yüzü

görmeliydi hani.

Şehrin gecekondusu

halliceydi

köydeki damdan.

Hep bunları düşünürdüm,

bakarken

soğuk odamdan.

İki sefer babamı,

bir de

anamı getirdim

bu soğuk

memlekete

hastane için.

Derman aradık

Ankara'nın

çatık kaşlı

hekimlerinden.

Babamı

ameliyat ettiler,

hastanede yattı

üç buçuk ay.

Yevmiye yetmiyordu,

kış vakti,

simitle çay...

Babam kavuştu rahmete,

şimdi kabri

hiç sevmediği

Başkent'te...

Artık vaktidir

sılayı gurbete taşımanın

dedim,

anamı da alıp

hepsini getirdim,

iki göz oda

bir gecekonduya.

Alıştık

artık Ankara'ya.

Çocuklar

kışın okudu,

yazın çalıştı.

Kızlar anasıyla

elişi yaparak

ekonomiye karıştı.

Daha lisedeyken

sağ, sol derdine daldı

bizim oğlanlar.

Küçük oğlan,

solculara karıştı İstanbul'da

mühendis olacaktı,

bir baskında

yurttan aldı polisler.

Aklımız İstanbul'da kaldı;

Selimiye'ler, Metrisler..

Sonraki

daha büyük bir acıydı;

hukuk okurken vuruldu

en büyük oğlum.

Sağcı gençlerdendi yavrum,

vuranlar solcu..

İçimiz yandı,

bu acı dayanılmazdı.

Kime ne desek faydasız.

Mekanı cennet olsun.

Bizim için teselli sözüdür;

"Vatan sağolsun!"

Bir Eylül sabahında çaldı generallerin düdüğü

sustu herkes

bir anda,

bu kadar kolaydı

madem

acep neden beklendi?

bunca acı..

bunca matem..

yiğidim oğlum

şimdi toprak oldu,

öbürü işkence mağduru,

aklımda bir sürü soru...

Peyami Bayram

15/11/2015, İstanbul