Vatan Sağolsun. Şiiri - Enver Özçağlayan

Ellerim tutmuyor, kalem yazmıyor,
Bu Onüç Devadam acı bıraktı.
"Olmaz" denen şeyler bazen oluyor,
Milletin canını yaktı da yaktı.

Geceye bağlanmış ecelin eli,
Onbin volt tellerde söndü umutlar.
Nasıl vurdu Rabbim bu ölüm yeli;
Bilinmez dağlarda kim kimi kutlar?

Yarbay'ım yaradır; sönmez sızımız,
Ordumun yıldızı, erişilmezi.
Onur kaynağımız, yekta kızımız,
Mezarlar alır mı bilmem ki sizi?

Albaylar, yüzbaş(ı)lar, necip evlatlar,
Ve Sen Asker Paşam, yine baştasın,
Artık sizin herşey; atlar, pusatlar,
En büyük rütbede, sonsuz arştasın.

Yetmez ne yazsam da hatıranıza,
Acılı gönlümde kızıl gülsünüz.
Beni de alsanız ah yanınıza;
Siz Milletin kalbine gömüldünüz.

02.06.2017
Fatih-İST.