Bir baba…
Bütün vakarıyla,
Vatan sağolsun diyor.
Tüm diğer babalar gibi.
Bir anne…
Bütün şefkatiyle,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bir halk…
Bütün sabrıyla,
Kaçıncı olduğunu artık bilmediği,
Koç yiğidine ağlıyor.
Nefesi göğsünde,
Lokması boğazında,
Gözyaşı gözünde düğümleniyor,
Şehidine ağlıyor.
Diğerlerine ağladığı gibi…
Bir vekil…
Bütün rahatlığıyla,
Her yeni gün,
Hak ettiği! koltuğuna oturuyor.
Tüm diğer vekiller gibi…
Bu güzel paylaşım için,duyarlı yüreğe tebriklerimi sunarım.
Mustafa Yiğit
bu mu olmalıydı Türkiye..
malesef işte...
Şiirinizde ki anlam ve içerik güzeldi severek okuduğum şiirlerden biriydi, sizi gönülden kutlarım. Tam puan, Bilal Esen.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta