Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Sevgili Kardeşim Ozan Şerafettin Hansu
Şiirin altındaki Hikayesi kısmına yazdığınız: '' Terörü lanetliyorum, Bayramın arefesinde analara göz yaşı döktürenleri mevlama havale ediyorum..BİRLİKTE KARDEŞCE YAŞAMAK VARKEN BU SAVAŞ NİYE! ! '
Yukarıya aldığım görüşleriniz şiiriniz kadar ilgi çekici ve üzerinde düşünülmesi gereken sağduyunun sesi olmuş.
Rabbim kötülere fırsat vermesin. Terör olayları nereden ve kime gelirse gelsin çocuklarını kaybeden annelerin yüreği bir başka yanıyor. Hiç kimse o mübarek annelerin çektiği ızdırabı bilemez. Allah anneler bir daha acı göstermesin İnşallah terör olayları güzel ülkemizde son bulur. Herkes kardeşçe yaşayıp gider.
Eli öpülesi melek anneler bir daha evlat acısı görmez İnşallah.
Kardeşimin ve çocukların bayramını kutluyor her şeyin gönlünüzce olmasını diliyorum.
Allah'a emanet olunuz sevgili kardeşim.
Sevgi ve saygılarıma.
ozanim inan dizelerini okuyunca DADALOGLU tekrar kalkmis sandim demek ki bu TÜRK milleti icinde atalarinin ruhunu tasiyanlar hala varmis
karafatmalarin nene hatunlarin torunlariyiz bizler vatanimiza kiyanlara bizlerde kiyariz bu vatan Türküyle kürdüyle alevisiyle kardestir esas kallesler bu kardeslige gölge düsürenlerdir
kaleminiz daim olsun duygulanmamak elde degil bir canimiz var vatanimiza kurban olsun milli duygularimi ayaga kaldirdiniz sahlandirdiniz varolunuz gruruluyuz sizleri okumaktan sevgiyle kaliniz
Sevgili hemşehrim, Biririsi yakın köylüm ve uzaktan da akrabam olan Şehidlerimize yazdığın kurşun gibi mısralar için yüreğine sağlık. Şehid Sıddık Küçükgözün babası 'bin evladım olsa hepsi vatana feda olsun, sadece bir isteğim var, oğlumun 20 günü kalmıştı terhis olmaya. Ben bu 20 günü tamamlamak istiyorum, oğlum vatana borçlu olmasın' diyordu taziyesinde. Biz böyle asil bir milletiz. Bu vatanı bu çapulculardan ödünç almadık ki onlara teslim edelim.
Terörü lanetliyorum,bu anlamlı şiiri okurken gözyaşlarıma hakim olamadım,bu değerli kalemi kardeşimi kutluyorum,duygular ortak...
Hâin Pkk
Tükenir Ümitler hâin elinde,
Günahsız yiğitler canın verende
Akıyor bi-çare kanlar selinde
Boğulsun dilerim hâin pkk.
Dur durak bilmeden yitiyor canlar
Diyetler ödendi durulsun kanlar
İmrâlı itiyle yanar civânlar
Vurulsun dilerim hâin pkk.
Ardarda alınır acı haberler
Ocaklara düşer sönmez ateşler
Sarmadan yaralar yeniler ekler
Kahrolsun dilerim hâin pkk.
Nerdedir bu devlet koltukta kaydı
Sanırım çok rahat uykuya daldı
Denedik demiştik millette kaldı
Kansız it defolun hâin pkk.
Dağların itisin lânetli şeytan
Değmesin ellerin taş olsun puttan
Alınacak birgün intikam haktan
Rabbimden dilerim hâin pkk.
Pembe köşk uğruna harcanır akçe
Yemeyen kerizdir tükenmez bütçe
Fırsatı ganimet bilenler çette
Meydanı boş buldu hâin pkk.
Asil kurdum nerdesin versene sedâ
Gezdirme dağlarda kalmasın edâ
Toprağım haykırır doldu şühedâ
VATANIM BÖLÜNMEZ hâin pkk.
08.10.2007
saat:04*35
İstanbul
Ayfer Yaba
degerli ustadim bu aciyi tum turkiye olarak birlikte yasadik eserini okudum ve cok duygulandim eline yuregine saglik diliyorum radyo ozan ve radyo saircede onurla dinledik sevgi ve selamlasrimi yolluyorum ozan yasari hollanda
Hele bekleyin de emir verilsin
Varsın ŞERAFETTİN önce vurulsun
Üzülmeyin dostlar vatan soğulsun
Dua etsin karar aldırtmasın ha..
Tebrikler teşekkürler ozanım Sağol..
Saygılar sevgiler
Masum bebekleri vurana deyin
Mehmedime pusu kurana deyin
İsterseniz ''puşta, Şarona'' deyin
Milletimi artık çıldırtmasın ha..
**/**
Yüreğine kalemine sağlık sevgi
li şairim,ozanım allah kalemine kutret versin.
Tuglerim diken diken oldu cok guzel bir sir olmus tebrik ediyorum saair abimi, yuregine kalemine saglik, basarilarinizin devamini dilerim, ve insallah sonu gelir artik bu terorun, haberlere bile bakamaz olduk bir sey duyucaz diye :((
Selam gönül dostu,
Kalem,bir kılıç gibi parıldamış
Namerde gerçekleri sıralamış
Sonuçlarını güzelce anlatmış
Coşan yüreğiyle harika yazmış
Değerli kaleminizi kutluyor,terörü de lanetleyip,şehitlerimize rahmet,ulusumuza başşağlığı diliyorum.Tebrikler.Saygılar.
Bu acılar mutlaka bitmeli Sizi duyarlılılığınız ve bu güzel eseri büyük bir ustalıkla işlediğiniz içiğn kutlarım
Bu şiir ile ilgili 96 tane yorum bulunmakta