Geceli gündüzlü nöbetin tuttum,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Bezdirdi düzenin gurbete attın,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Savaşta yurt oldun, oyda yurdumsun,
Başka da bir hiçim yurdum derdim sin,
Anadolu’m sen ki cömert merdim sin,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Neyin de eksiktir dünyada senin?
Denizle çevrili üç cephe yanın,
Yurdum kovdun ele yok mu vicdanın?
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Nenem de sırtında cephane çekti,
Dedem se cephede düşmanı yıktı,
Sülalece kanım uğrunda aktı,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Bir Kunta-Kinte’yim köleyim köle
Yurduma değil ki! eleyim ele,
Ele hizmet ile varmam menzile,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Kölelik gücümü aldı götürdü,
Kalmadı enerjim tümü bitirdi,
Karın tokluğuna aldı getirdi,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Madenin mi eksik yoksa bağların?
Nehirler mi eksik yoksa dağların?
Yönetenin çürük yok mu sağların?
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Bir zamanlar gençtim dinamit yiğit,
Yok, idi sahibim mektebim eğit,
Vatandan ayrıyım dilimde ağıt,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Yurdum, karış, karış gezdim yürüdüm,
Hasretine gurbet elde eridim,
Vatan için seve, seve ölürdüm,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
Ali Uzun’um der nedeni neden?
Ele hizmet ile çürüdü beden,
Günahım boynuna yurdumda eden,
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
19 Mayıs 2013
Ali UzunKayıt Tarihi : 19.5.2013 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yurtta yaşamaya nasip olmadı.
bizde insana değer yok malesef hocam,
kendi insanımızı gurbete göndeririz,
üç milyon suriyeli alırız onların yerine,
acı ama gerçek,
yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)