Adam olalım diye,
Karar verdik hepimiz.
Girdik memuriyete,
Yükseldi sevincimiz.
Yıl yılı kovaladı,
Sığmadık kabımıza.
Bizi evlendir diye,
Yalvardık babamıza.
Memurlukta itibar,
Verdiler hemen kızı.
Düğün dernek kuruldu,
Çaldırdık çalgımızı.
Yetmez oldu memurluk,
Yükseldik muavin olduk.
Bunu başarmak için,
Sınav sınav yorulduk.
Maaşımız dedik az,
Bakınız muavin olduk.
Dediler isteğiniz,
Müdür olmazsan olmaz.
Biraz da böyle geçti,
Ömrümüzün yılları.
Yeterince öğrendik,
Muavinlikte yolları.
Muavinlik yetmiyor,
Kaptan olalım dedik.
Gece ve günümüzü,
Hep çalışmaya verdik.
Belki müdür olunca,
Cep dolar,yüzler güler.
Toplum içinde bile,
Sevilirsin dediler.
Çalışıp müdür olduk,
Ümitler artsın diye.
Sonunda pişman olduk,
Benzetildik deliye.
Çingene beyi gibi,
Sadece itibar var.
Vatan Millet Sakarya,
Soldu bizim umutlar.
Kayıt Tarihi : 11.2.2004 19:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Güleriz ağlaanacak halimize,' misali, güldüm şiirinizde.Hep yaşadık benzer durumları çünkü......Yıllarca çalıştık, çabaladık. Nedense kimseler bize 'Türkiye seninle guru duyuyor,' diye bağırmadı, alkışlamadı...............Biroğumuuzn yaşantısını, umutlalrını güzel anlatmışsınız.Tebrikler......Sevgiyle kalın.
çok sevdim...Tebrikler, tşk ler....
TÜM YORUMLAR (3)