Vatan marşı Şiiri - İrfan Faruk Uzun

gidecek yerin yoksa kucak açar sana vatan.
bu güzel vatan için can verdi mübarek atan
yiğit doludur. vatan için ölmeye can atan.
bu güzel vatan,atanı,ülkünü tek sayan.

ebediyen yurdumda dalgalanacak bu bayrak.
toprağına neşe saçacak,tüten her ocak.
korkutacak düşmanı dalgalanan güzel sancak.
ölüm ayırır beni,güzel vatanımdan ancak.

ben bu güzel vatan ve hürriyet için ölürüm.
çirkin medeniyet insanı sömüren bir zulüm.
ben ölürsem ağlamasın toprağımdaki gülüm.
su versin ona arkamdan gelecek cesur sülmüm.

ölüm var! Yurduma göz diken alçaklara.
kurban olayım yurdumun toprağına,taşına.
ne zaman dara düşsem alır beni kollarına.
yurt verdi.Ekin verdi.Şu bizim vatandaşlara.

nazlı vatan!Gerçeğinle,hayalinle benimsin.
sen benim gamı mı,dertlerimi iyi bilensin.
hasta olsam bana en iyi,tek şifa verensin.
gelincikli dağların,toprağın nazlı bir gelin.

sen cennetteki hurilerden çok daha güzelsin.
yiğitler şu toprağını yar ve yaren diye sevsin.
anam sensin,yurdum sensin,her geleceğim sensin.
tek dileğim yeni Türkler toprağında eğlensin.

şu toprağında can vermiş sayısız şehit yatar.
her nereye gitsem şu kalbim senin için atar.
her ne düşünsem gözlerim gözlerine bakar.
nice cesur genç vatan için ölmeye can atar.

her bir zaman yar ve yardımcımız yüce yaradan.
dünya da evsiz kalsak kucak açar nazlı vatan.
bir daha bakar,denizine,toprağına bakan.
şehit olmak ister Allah'ın rızasına akan.

ezanlar yankılanır vatanın her karışında.
marş gönlünü tekrar alır küssen de satırına.
döneceksin yine yüce Allah'ın rızasına.
o zaman gerçek özgür olacaksın imanınla.