Vatan Kuzuları Şiiri - Orhan Karakız

Bin dokuz yüz on beş, mart on sekiz,
Vatan savunuyordu şanlı Mehmedlerimiz.
Dualarla gönderiyordu onları,
Babalarımız, ağabeylerimiz,
Altın yürekleri dünyaya getiren,
Kalbi temiz, gözü yaşlı annelerimiz...

Geldiler Anadolu'nun dört bir yanından,
Trabzon'dan, Ankara'dan, Erzincan'dan,
Ayrıldılar analarından, babalarından,
Bir tek şey vardı akıllarında;
Vatan...

Gelibolu'da çıktılar düşman karşısına,
'Dur! ' dediler, İngilizler'e, Fransızlar'a,
Boş midelerle, çıplak ayaklarla,
Süngülerle akın ettiler, makinalı tüfekli Anzaklar'a,
'Allah Allah' nidaları yayıldı gecenin karanlığına,
Vatan için yığıldı Mehmed kara toprağa...

Aktı denize Mehmed'in mübarek kanı,
Ala boyandı şehit yuvası Gelibolu kıyıları,
Ana kuzularının şehadetleri ile süslendi,
Kalbi temiz, gözü yaşlı anaların rüyaları.
Memlekette bekleyeni vardı herbirini, anaları, yarları,
Dualarla avladı Mehmed, Mehmed'i uykuda vuran onursuzları.
Ulaştı analara, ölmeden önce yazdıkları son mektupları,
Döküldü hür vatan toprağına, bağrı yanık anaların gözyaşları.
Vatan kurtardı, 'Vatan' diyen, vatan kuzuları,
Aydınlığa çıkardı karanlığı, al şehit kanları.
Bekliyor şimdi, hür torunlarından duaları,
Şad olsun, gün aydınlatan Mehmedler'in ruhları...