Vatan Kuzuları Şiiri - Nihat Malkoç

Karanfiller kanarken hilâlin gölgesinde...
Yiğitler bayraklaşır, devleşir ülkesinde
Kahraman yazılıdır şehadet belgesinde
O zifirî göklere yıldız taktık her bayram
Tutuşan mermerlerde kandil yaktık her bayram

Nice vatan kuzusu toprağa karılmıştır
Evlâtlar 'baba' diye mermere sarılmıştır
İdrâki tutuşturan sualler sorulmuştur
Göklerde yankı bulmuş yetimlerin âhları
Gülleri kül eylemiş nefretin silâhları

Çağın medenileri(!) nefretini kusmuşlar
Vicdanlar sağırlaşmış, sonsuza dek susmuşlar
Vatan sevdalıları sanmayın ki pusmuşlar
Analar has mayayla hamurunu yoğurmuş
Vatana kurban diye ne evlatlar doğurmuş

Bir tarafta serviler, bir tarafta çınarlar
Toprağa can suyudur gözyaşından pınarlar
Boy verir karanfiller, yaraları kanarlar
Memleket üzerine ne hayaller kurmuşuz
Bu mukaddes toprağa kanla mühür vurmuşuz

Hıyabandan geçerken bakıp da ağladık can
Köz düştü can evine, yürekler dağladık can
Gül yüzlü umutları, sizlere bağladık can
Bu kokuşmuş zamandan mâziye sefer ettik
Şehadetin nurunu gözümüze fer ettik

Mübarek bayramlarda boş kalsa da kucaklar...
Bayrak dalgalandıkça tütecek tüm ocaklar
Gayya çukurlarında sürünecek alçaklar
Geçit vermeyen yollar uçuruma bağlanmış
Ayrılığın oduyla yüreğimiz dağlanmış

Akla düşünce canlar, yürek yanar kül olur
Hasretin şafağında gözyaşımız göl olur
Nar İbrahim'i yakmaz, küller soğur gül olur
Kanımızdan yadigâr bayraktaki al bizim
Vatan petek, biz arı; çiçek bizim, bal bizim