Belli ki geçerken bu mevsimler
göz kırpmaz candan dostluklar
yer gök döner savaş alanlarına
hışımla vururken doğaya talanlar
*
baksanıza fırtına ve rüzgarlara
kanadımızı ve kolumuzu kırdılar
tüm umutlar ve seralar yıkıldılar
eli kolu bağlı çiftçiler çaresiz kaldılar
dudak kıpırdanırken dara dualarla
yoktur masmavi gökyüzünde bulutlar
moda şimdi denizde türeyen hortumlar
ansızın deniz ortasında bitiveriyorlar
elleri kolları bağlı durağan zamanlar
oynayarak dayanır kapılara fırtınalar
doğaya kar sararken umutsuz insanlar
ocak ayı vurgun perişan fakir fukaralar
görülmedi seralarda böyle talan afetler
çarpık bir kentleşme örneğidir şehirler
kendi kendime düşündüm belediyeler
bir karış boş toprak yok beton çevreler
cumhuriyetin neyine türeyen saraylar
Türkiye fakirleşti gülüşüyor düşmanlar
devlet malı deniz olmuş yiyen domuzlar
ısraf sınır tanımıyor tükendi milli umutlar
Senem yazar dertlerini kalem kalem satıra
geç değil Köy Enstitüsü modeli inan burada
sarılırsak yürekten hepimiz ülke birliğimize
vatan başaracak tam zamanında kurtuluşa...
Hayriye Aygül
Kayıt Tarihi : 25.5.2019 00:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!