Yıl 1918 mevsim sonbahardı çok değil belki beş belki altı sene evvel bu topraklar çiçek kokuyordu.
Topraktan bereket çıkıyor tüm ülkeyi yeşillikler sarıyordu.
Şimdi etraf kan ve barut kookuyor topraktan şehidimin parçalanmış naaşı çıkıyor!
Uyan şehidim uyan! Vatan elden gidiyor. Uyan Mehmetçik uyan vahşiler namahremime el sürüyor.
Sabah ezanında gün yeni ağarırken gömülüyordu şehitler toprağa teker teker
Bir yerde Şerife Bacı diğer yerde Seyit Onbaşı ne fark ederdi bizler için hepsi bir Cumhuriyet kahramanı
Sen cumhuriyet evladı hatırla ecdadını nasıl yıkarlardı ki İslam’ın son kalesi Osmanlı’yı?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta