Vatan'ın Nigahbanı Şiiri - Afşin Dualı

Yıldırımlar gürlese sönük kalır karşısında,
Dinler aslan gibi kükremesini şu koca sema,
Sinelerde yıpranır sonu gelmeyen fırtınalar,
Yılmaz bünyesiyle şanı onun Türk'ün Askeri..

Çığlıklar yırtıldı, revan oldu mazlumun nigahbanı,
Hazır kıt'a bekledi uykusuz göklerin kartalı,
Ölüm nedir bilmez düşünmez ardında kalanı,
Gönlünde sızlayan tek vatan sevdası..

Uzundur kara geceler, Aydınlık yırtar ızdırabı,
Şer hayrı köreltmez, kör mahluk olmayınca..
Gözünde yaşlar al bayrak için akar,
Koca buz dağları erir imanın aziz sadvetiyle..

Tabut içinde geldiyse ağlama ana,
O Rabbin hediyesi,
Kurdalesinin nişanı, sarılı al bayrak,
Şehitlik gururu, vatanın namusu olmazdı o olmasa..

Göğsüme sığmaz hararetim ölüme açım,
Kalbim konuşmak ister bende vatanım,
Dili tutulur kim görse Türk'ün bu sevdasını,
Vatan deyince görürsün yediyi yetmişi er meydanında..