Yaprak, yaprak döküldüler sonbahar gelmeden
Uğruna öldükleri vatan için her biri
Kimisi göçtü, ana karnında ki çocuğu sevmeden
Çocukta görmeyecek artık babası Mehmet’i
Haberi yok, koş dediler hasta var bacı
Bilmiyordu ölen kuzusuydu, ne acı
İbrahim'e bir şey mi oldu diye bağırmaya başlayan bir ses
Çok fazla sürmedi kesildi maalesef
Yıkıldı bir baba, onlarca baba gibi
Dokundu ince parmakları bayrakla örtülmüş tabuta
Koklayamadı son kez çok sevdiği çiçeği
El salladı arkadan dönülmeyecek yolculuğa
Uzaklaştı omuzlarda her biri, beyazlar içinde
Arkalarında çağlayan nehri bilerek
Rahat uyusunlar hepsi kendi kabrinde
Tüm dualarımızı onlara dileyerek
Kayıt Tarihi : 26.2.2008 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!