Vatan,Bayrak, Ülküme Katın,Bandırın Beni

Nasıl türkü söylerim bu karışan ayakla
Ezgim dış yüzümde ağlıyor dindirin beni
Yöreleri sormayın katranlı kaç dayakla
Acılar çeken şu notadan indirin beni

Dedim size kelâmım âhenglere uymadı
Açtım soylu ağzımı çirkef ruhlar duymadı
Göklere tırmandım da hâkikati soymadı
Taş yığını âlemde,yutun,sindirin beni !

Sen ey küheylân bana sakın gamdan dur deme
Soy zincirimde tüten şer nidâlar sur deme
Yıkmalıyım surları, zamanları kur deme
Şu an verin kırbacı,sazla bindirin beni

Ne soysuzlar bilirim ölü dudaklarında
Dağım,ovam,soframın kıvrık saçaklarında
İstilâ yakıp yıkmış tarla burçaklarında
Zeybek,horon,halayda, barda yandırın beni

Kelime yığını ile türküme soyunmuşlar
Bunlar; asalak,liboş,soroscu koyunmuşlar
Toprağımda dolaşan kimliksiz boyunmuşlar
İhanet meclisine atın kondurun beni

Katar katar Göktürkü,Tanrı dağ etrafında
Kağan sesiyle doyan davamın sofrasında
Kılınçla tükürürüz iki laf arasında
Vatan,Bayrak, Ülküme katın bandırın beni

Vay Gülnihâl; isyanda baştan başa ıslandın
Yirmi dört boy Türklüğün toprağına yaslandın
Yabancı urbaların yüklüğünden hırslandın
Dilim ucundasınız hadi kandırın beni!
Tanrıkut ordusu ile hadi durdurun beni!