Vatan Ayrı Düştü Şiiri - Ozan Ezgini

Bu yorgun bedenim taşır’mı bilmem,
Vatan ayrı düştü il ayrı düştü.
Ayrılık şerbeti kuzum’da içti,
Mekan ayrı düştü yol ayrı düştü.

Yufkalaştı yürek hasretlik dinmez,
Kuzum sen gelmeden yüzümüz gülmez,
Sofrada lokmalar mideye inmez,
Dürüm ayrı düştü bal ayrı düştü.

Bülbülün feryadı gonca gülüne,
Koymadılar yuva yapa dalına,
Bırakın yanayım kendi halıma,
Alev ayrı düştü har ayrı düştü.

Sözde sadık deyil ise bir kişi,
Hep yorgu bırakır hayelidüşü,
Gözüme vuruyor içimin yaşı,
Dere ayrı düştü sel ayrı düştü.

Ozan EZGİNİ’yim yufkaldı yürek,
İsteriz kuş olup yanına gelek,
Hayırlı haber ver biz burda gülek,
Sohbet ayrı düştü dil ayrı düştü