Vatan Avanoğlu Şiirleri - Şair Vatan Ava ...

Zormuş,severken ayrı kalmak
Hele sevildiğini bile bile...
Kaderin cilvesi deyip geçmiyorum
Hatalarımla yaşıyorum,
Anılarla beraber...

Bozcaada da gün batımı izlerken
Koylarda denize doyarken
Rüzgar sessizce eserken
Özlem özlem seni severken...
İstanbul da kız kulesi izlerken
Beşiktaş ta çay,simit yerken

Düştüm yine yollara sevmenin sevdasından iki gözüm
Yaz sıcağı,kış ayazı ne der,engel bilmezim
Onbeş yaşın cuharalığı,otuzumun dinginliği var dilimde
Neylesin bi çare sözüm
Dikeni kuçakladığımda sevdasından sevmenin
Şiirler yazdım yağmur dolusu,gelmeyen gözüme

Pencereden dışarı bakıyorum,yalnız
Sokaklar alaca,ıssız
Dalgalar sahile vuruyor,sessiz sessiz
Seni düşünüyordum sevgili,uzaklarda bensiz...

Gece kuşları sokak lambalarının altında

Filizlendim,nisan başı ılık rüzgarlarda
Ürktüm açmaktan açılmaktan
Yaz güneşinden habersiz
Baş verdim ilk sıcaklarda
Cesaretim yaban çileğinden
Tomurcukta kalmak faydasız dalıma

Seni içimde yaşattığım yerdi Ünye
Yeşiliyle,doğasıyla ve sahiliyle
Aşkımızı haykırıyordum bir kalemde
Sensiz gecelere...

Bu şehirde kavuştuk birbirimize

Şehrin ışıkları denize yakamoz yapıyordu
Dalgalar sahile resmini çiziyordu
Sonra kayboluyordun köpüklü sularda
Deniz sakinleşti,yoktun,ne şehirde ne dalgada...

İçimden rüzgar çıksa da,görebilsem umuduyla

Sahildeyken yağmur başladı bile
Hem yağmur hem gözyaşım karıştı birbirine
Üstümden akıp kavuştular denize
Kıskandım gözyaşımı yağmurla birleşti diye

Gülün yaprakları sararıyor,soluyor
Ayrılık yanaştı ya,boynunu büküyor
Hava soğuk,yağmurlu,üşüyor
Yaprakları tek tek dökülüyor.

Rüzgar sessiz esiyor,üzüntülü

Paylaşmanın,sevmenin,sevilmenin
Dışa vurması,yürekten seslenerek haykırmanın
Ve şiirlere tek tek dökülmenin
Acılarını,çığlıklarını,kaleme dökmenin
Ötesi yok!
Ağlamanın,gözyaşlarının silinmesinin