İnsanlara hizmet duygusuyla sepilen,
Türklüğün mukaddes ülküsüne kapılan.
Yurdumuzu kalkındırmak için yapılan,
Gelin bu metanın kaşığı biz olalım.
Tehlikeli biçimde memleketi saran,
Esaret zincirini iman ile kıran.
Ülkede Türkmen obasına ışık veren,
Gelin bu potanın ışığı biz olalım.
Zalimler fakir olanın hakkını yerken,
Onun haline bakıp diyemeyiz erken.
Çevremizde dolaşan onca düşman varken,
Gelin bu vatanın aşığı biz olalım.
İnancı fikri töresi ile aşiyan,
İçinde müslüman Türk gençleri yaşayan.
Üstünde güzel Oğuz ilini taşıyan,
Gelin bu kıtanın eşiği biz olalım.
Yusuf’un geriye dönüp geldiği günde,
Bahadırlar koşarak gidecek en önde.
Eskiden olduğu gibi toprak üstünde,
Gelin bu yatanın beşiği biz olalım.
Kayıt Tarihi : 4.6.2010 17:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/04/vatan-asigi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!