Vatan Ana, Devlet Baba

Vatanım anacan ana,
Saçlarımı tararken özünü öğrettin bana
Koştum Aynalı süpürge atımla
Damal bebeği oyuncağım
İlmek ilmek Edirne’den Ardahan’a
Çiçeklerin, nakışların oldu kundağım

Vatanım anacan ana,
Atam dedemden saygı verildi
Sımsıcacık ekmeğin gülüşü yüzüme değdi

Tarla, başak, emek bizimdi
Mutluluk alnının terini sildi
Gönül terazisinde tartılıverdi
Dayanılmaz sevinçten ağlanıverirdi

Sevgiydi, vatandı, bayraktı
Meriç’ten Kura’ya bütün bakışlar
Samimiydi hain değildi.

Devlet baba, babacığım,
Ocak tüterken göğe yayılan dumanlar
İnsanlığa kutlu bir çağrıydı ezanlar
Oruç tutardı gözlerimiz
Karz-ı hasenle kaviydi kardeşliğimiz
Şimdi bir virüs gibi sardı içimizi faiz
"Kızım Fatıma da olsa keserim elini
Hırsızlık yaparsa” derdi peygamberimiz,

"Cani geziyor dipdiri.. Can vermede masum
Suç başkasınındır da niçin başkası mahkûm”
derdi Mehmet Akif Şairimiz

Baba sen ne zaman keseceksin elini
Hadi durma göster adaletini!

Devlet baba, babacığım,
Başı ağrılı duman, karlı dağlara tütüyor
Irmaklar diyar diyar kederler öğütüyor
Sınırda bin can vuruşarak ölüyor

Avrupaya, daha çok daha çok paraya
Buluş için köprüler yollar koydun araya

Bahçemizde çiçekler bir bir soluyor
Çocuklar bizden başka şeyler söylüyor

İnsin artık maskeler ardındaki alçak çehreler
Dinsin artık yarası kanayan biçareler
Avazı çıksın artık dirilişe dizilsin hançereler

Bahçemizde çiçekler bir bir soluyor
Çocuklar bizden başka şeyler söylüyor

18/11/2018 Ankara
Yükselen Yağmur