Bu devrana doğmazsa bir daha güneş
Ebedi uykusuyla dağınık kalsın hayat
Bu isyandır, düşman kalbine saplanan oka eş
Kurtuluş imandadır, bitmeyecek bu hakikat.
Garp ile çıktı asimana, devrin karabulutu
Şehirler karabasanda, bu ne korkudur?
Melekler taşırsa omuzlarında, şehit tabutunu
Alna düşen korku değil, geleceğin ebedi umududur.
Kapıları kapansın cehennemin, uludur cenk
Her can, muzaffer tacını giyer arşa değen başına
Tek paye memlekete hüsrandır, bu terk
Cennet ile müjdelidir, can düşerse, memleketin her taşına.
Kim yaradana sırt çevirir ey gafil
Vatan kutsaldır, sen bunu bizden böyle bil
Terk u Sefa, şühedaya karışırsa, olursun sefil
Ey Nedim, sen söylersin, kim dinler, herkes cahil.
Şimdi biter kâğıt bu son mısrada
Bir başka Nedim doğmayacak bu dünyada
Vatan namus, vatan hayâ olsa da
Ölümden gayrı, şeref kalır, onu koruyana.
Kayıt Tarihi : 11.7.2009 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!