Vatan bazen gölgesidir bir çınar ağacıdır parkımızda.
En güzel yeridir, hep birlikte söylediğimiz o direniş şarkımızda.
Vatan budur; topraktır, nefestir, sudur.
Ekmektir varken, umuttur fokur fokur kaynartırken kanımızı
Bazen yoksul, küçük bir kız çocuğudur vatan
Lüx bir otomobil ezmiştir evinin önünde oynarken.
Söyleyin,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta