Önce vatandı.
Sonra üstüne küçük dünyalar kuruldu.
Şimdi o dünyalar kendisinden değerli oldu.
İnsanlar anlamsız sevdalarının peşinden koşar oldu.
Unutma!
O olmadan gerisi temelsiz bir bina.
Unutma!
Üstüne bırakacağımız bir avuç toprağa,
Bir dikili taş.
Unutma!
Unutma ki bunu gözeterek yaşa.
Üstüne bir dikili taş bırakacağımız şey için yaşa.
O yaşasın ki,
Üstüne birşeyler bırakabilesin.
Üstüne küçük dünyalar inşa edilsin.
Kayıt Tarihi : 22.5.2016 03:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!