Vatan Şiiri - Mehmet Serdar Ateş

Yıllar önce çıktım gurbete,
Çalıştım, çabaladım,
Kutsal bildiklerime halel getirmeden,
Alın teriyle, helalinden kazandım.

Uzak yollardan geldim,
Ey gurbet! Seni kendime vatan bildim,
Yine de doğduğum yer,
Benim gerçek vatanım dedim.

Sen de her şeyim var,
Evim, arabam ve yar,
Ama yine de gözümde tüter,
Büyüdüğüm bozkır yaylalar.

Bir aş kavgasına çıktık yola,
Anadan babadan ayrı kala kala,
Gözümde tüter, burnum sızlar,
Kuzuların yayıldığı o yaylalar.

Bir kaval sesi duysam,
Bir toprağımı, gardaşımı görsem,
Bir Allah diyeni duysam,
Dalar gider, iç çeker ağlarım.

Şehit kanıyla sulanmış toprağım,
Dalgalanır ay yıldızlı bayrağım,
Kekik kokulu yaylalarım,
Canım feda ezan sesli vatanım.

Avuturlar bazıları kendini,
Ara sıra unuturlar derdini,
Doğduğun değil, doyduğun yer diye,
Kandırırlar kendini ve seni.

Hiç unutulur mu vatan?
Anan, baban ve atan,
Şüheda kanlarıyla sulanan,
Aziz ve güzel vatan.

28.11.2005 saat 10.51