Vatan Şiiri - İbrahim Rüşen

Türk’e yazılmış ta Kal-û Beladan
Küffara diyar olmaz ki bu Vatan
Özenerek yaratmış bak Yaradan
Dağı Karlı, yamacı nakışlı bu Vatan

Orta Asya idi benim ilk otağım
Hala Çin Seddi’nde serili yatağım
Anadolu ocağım son sancağım
Alparslan’ın sevdasıydı bu Vatan

Gurbet değil mi Ana Yurttan gayrisi
Hasret kokar ağıtı, manisi, türküsü
Her ilmeğinde kahramanlık öyküsü
Kilimim, halım, örtüm, bu Vatan

Onca asırlar geçti şerefle, şanla
Destanlar yazıldı şehit kanıyla
Fatih, çağ kapattı Şah-i topuyla
Nice Yavuzlar yetiştirdi bu Vatan

Ve yirminci asra demir attı zaman
Bir telaş ki aman Allah’ım aman
Ateş püskürüyor her namludan
Şehit kanına bulandı bu Vatan

Mirastı düşmanın ortak paydası
Yedi düveli sardı miras kavgası
Kazınmalıydı Türk’ün damgası
Size esir olmam dedi bu Vatan

Her tarafta düşman yığın yığın,
Tabyalar, kaleler, darmadağın
İngiliz’e teslim olan bir ahmağın
İşbirliğini kabul etmedi bu Vatan

Ya istiklal ya ölüm varmı bunun ötesi
Ha bugün ölmüşsün ha günün ertesi
Yetişmeseydi Kuvva-i Milliye cephesi
Ellere yurt olacaktı bu Vatan

Top mermi gülle yağmuru bir tufan
Bir kıyametti Türk’ün başına kopan
Şehit diyoruz lan basmıyor mu kafan
Kavgayla kazanıldı Bu vatan

Evet ağladı, analar, o gün de ağladı
Ateş düştü, yüreğine taş bağladı
Vatan sağ olsun dedi, içini dağladı
Yasını şehitliğe gömdü bu Vatan

İbret için oku oku tarihten bir yaprak
Benim bayrağım, gönderdeki bayrak
Kanla, kemikle yoğrulmuş toprak
İhaneti affeder mi sandın bu vatan

İşte Cumhuriyet yeniden doğum
Sayesinde özgürlüğü bulduğum
Mustafa Kemalim koca Başbuğum
Sana her daim minnettar bu vatan