Vatan Şiiri - Zeyneb Özer

Sevda yurdunun karanlığı içinde
ışıksız beldelerde büyüyen
sevdasız sokaklarda dolaşan kalpler bilirim
ateşten gömlekler giyen
gözleri kör, kulakları sağır, lâl olan cellatlar
gecemi aydınlatan son ışığı çalan hırsızlar
gözlerdeki pırıltıları söndüren kalpler bilirim

Bir de karanlık yurdu aydınlatmak için
sevdasını kuşanıp
annesinin ellerinden öpen
annem gidiyorum ben diyen
sevdiğim döneceğim bekle diyen yürekler bilirim
Vatanı uğruna feda olacak sevdalı gençler
daha 19 yaşında olup sevdası dağları aşan
Göğsü iman dolu kalpler bilirim

Vatan hainleri bilirim
masum yürekleri hançerleyen
Vatanına, yurduna göz diken
iki yüzlü hainler bilirim
 ülkeyi bölmek isteyen
kalpleri taşlaşmış Vatan düşmaları bilirim

sevdasını pencere önlerinde bekleyen
gece gündüz demeden belki şimdi gelir diyen
dilleri dualı, gözleri yaşlı kalpler bilirim
bir de vatan hainlerine göz açtırmayacak
erler bilirim
Zalime kan kusturacak
bir olacak
Vatanını sevdasına tercih eden
ölürsem şehidim diyen
beni bekleme ahirette buluşuruz sevdiğm diyen
ölüme sevdalı, yürekler bilirim

bilirim ırk, dil, din ile
insanları düşman etmeye çalışan
Ümmetin kanayan yarasına tuz basmak için
ihanet tohumlarını
ülkenin bağrına serpen
Çanakkale şehitlerini aratmayan
sevdalı yüreklerin
umutlu gençlerin
kolunu kanadını kesmeye gün sayan zalimler bilirim

Bir kara haber bilirim
güneşi batıdan batıran
her yeri karanlık yapan
umudun, sevginin ardından gelip
her yeri saran hüzünü bilirim
Vatan hainliği adıyla yakar yürekleri

Ama buna karşın elleri nasır tutmuş
belleri bükük
yürekleri yıkık
sevdası dağları aşan Vatana sevdalı
Bir olup gemileri karadan yürüten
osmanlı torunlarını Fatihleri bilirim

bilirim birliği, kardeşliği ve yiğitliği
Sevda kuşunun kanadına vurulan kurşunu da bilirim