Vatan Şiiri - Mukadder Şık

Gökyüzü mahsundu geceden.deniz küskündü niceden,
Bir ana ağlıyordu; evladım canım kuzum diyordu.
Ana'ya sorarsanız mavimiydi gökyüzü,bilirmiydi mavi denizi,
Yandıkça yanıyordu genizi,
Ay bu gece başkaydı sanki,yıldızlar hep böylemiydi;
Güneş hiç doğmamıştı sanki,üşümenin gelgitlerindeydi,
Tabiatın rengi yeşilmiydi acaba? renkler anlamını yitirmişti adeta,
Her yer karay dı ona....
Acaba! Bağrındaki yangın hep var'mıydı?
Bir ana ağlıyordu evladım canım kuzum diyordu.
Aklını yitirmişti sanki bu gece,
Bir ana ağlıyordu uzaklarda bir yerde.
Bayram değildi; Ziyarete gelenler kimdi?
Böyle bir mahşeri kalabalık hiç görmemişti.
Uzun zamandır yavrusuna hasretti.
Bunlar neden geldiler dedi? Kendi kendine,
Tanıdık,tanımadık insanlar doluştular evime;
Çünkü: Bekliyordu yavrusunu öpüp koklayacaktı kınalı kuzusunu,
Bayrağa sarılı bir tabut geliyordu.
Mahşeri kalabalık birlikte yürüyordu.
Gözleri aradı kalabalık içinde can bildiği evladını...
Bir komutanın elinden teslim aldı.Kınalı kuzusunun eşyasını;
Gözyaşlarıyla yıkadı:AL BAYRAĞI
Namus bildi herdem bu VATANI,
İçin için yansada kalbi,
VATAN SAĞOLSUN.VATAN SAĞOLSUN DEDİ...........

MALATYA
MUKADDER ŞIK