Vatan Şiiri - Mehmet Kaplan Behlül

Bir annenin ninnisi gibi düşer toprağa sesimiz,
Bir babanın helal lokması gibi yoğrulur alın terimiz.
Bu toprak, yalnız taş ve toz değildir;
Kimi zaman gurbetten dönen bir evladın gözyaşı,
Kimi zaman da şehit oğlu bir çocuğun
Babasıyla kurduğu hayaldir.

Göğe uzanan minareler
Dualarımızın kanatlarıdır,
Yıldızlara değen sancak
Yüreğimizdeki imanın nişanıdır.

Vatan,
Karanlık gecelerde yolumuzu aydınlatan kandil,
Üşüdüğümüzde sığındığımız ocak,
Yıkılsak da üstümüzü örten şefkatli kucaktır.

Her adımında gizlidir bir yetimin duası,
Her taşında saklıdır anaların sabrı.
Bizim sevgimiz,
Adını anmadan gözlerimizi ıslatan
O derin sessizliğin adıdır vatan.

Biliriz,
Vatanı sevmek yalnız ölmekle değil,
Yaşarken ona sahip çıkmakla mümkün;
Ektiğimiz her fidan,
Büyüttüğümüz her çocuk,
Ona bırakılan en temiz emanet.