Vasiyetname Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Birgün bu dünyadan göçüp gidersem.
Bize hoş bir seda bıraktı dersiniz.
Ecel şerbetinden bende içersem.
Vuslat çakmağını çaktı dersiniz.

Kalem tutar, doğru söyler dili vardı.
Haklıya hak verir, hak için överdi.
Yaratılanı yaratan için severdi.
Melek gibiydi ölüm Vakti dersiniz.

Alçak gönüllü dünya ehli biriydi.
Dosta hoş, düşmana karşı diriydi.
Kötüye uzak, iyiye hep beriydi.
İçimizden bir bu çıktı dersiniz.

Bilinmez bir sır vardı sözünde.
Sanki gizden öte giz vardı gözünde.
Günaha girmezdin gidersen izinde.
Son kez peşine taktı dersiniz.

Meyil etmezdi hiç dünya malına.
Varsa yok demezdi Allah kuluna.
Geride bıraktığı kulların halına.
Son defa döndü baktı dersiniz.

Gözler kapanır, çene bağlanırsa.
Ardım sıra gece gündüz ağlanırsa.
Yüreklere har düşer dağlanırsa.
Gider ayak bizi yaktı dersiniz

AKÇA'yım ama bir günahkâr kulum.
Bitti, bitiyor hancı sandığım yolum.
Kelime i şehadet okurken dilim.
Sende razı ol, bizi razı etti dersiniz.