Bir kelebek gibi ömrüm kısa oldu.
Beni hep kanatlarımdan tutmak istediler.
Sadece sevmek için yakalamak istediler.
Yakaladılar ve özgür kanatlarımı kırdılar.
Sonra, tutup daha ölmeden beni kuruttular.
Kuruttular ve bir çerçeveye koydular.
Çerçeve şimdi onların duvarında,
Bir süs gibi bana bakıyorlar.
Kurutulmuş bir hayata, hasretle bakıyorlar.
Meğer ne kadar da güzelmiş diyorlar,
Keşke daha uzun yaşasaydı diyorlar.
Diyorlar ama beni öldürüp bu duvara asanlar yine onlar.
Ne vasiyet edebilirim ki artık,
Ölmeden önce vasiyetimi bile sormadılar.
Kayıt Tarihi : 25.4.2003 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!