havanın grisi
yel eser
ayaza keser
gün açar altın saçar
yeşili özlemeyen
cüzdanlı kara vicdanlıysa belki
bu şehrin kokusu
katran kokusu da olsa
kargalara da kalsa gökyüzü
yatacak çok toprak var
yabancıya eşkıyaya satılacak
ölmeye ölünür bu şehirde
tez ola sil yüreğinden
vasiyetini geri al
kirli suları arıtılır
eloğlu fosseptiği arıtıyorsa
beceriksiz ellerdeyse şehir
adamlar uzaydan inmedi
seninde payın var bu şehir de
dört yüz bin de bir payın
yağmur toprağa değmeli
çam kokulu ormanlar kucaklamalı
dere kıyısında söğüt ağaçları
gölgesinde birlikte yakalım mangalı
mangal yüreğe gereksinimi var
bu yurdun bu toprağın
elimizle cehennem zebanilerine verdiysek
elimizle emeğimizle cennete çevirelim
ölürsen vasiyetini şimdiden değiştir
küllerini müzeye koyarlar
kara emekliler yeniden doğarlar
savurmam küllerini
200309 denizli
Kayıt Tarihi : 20.3.2009 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!