Vâsiyetimdir Şiiri - Mehmet İslami

Başının üstüne diktiğinizde
Haraboldu yazın mezar taşına
Bırakıp; el ayak çektiğinizde
Hasret gitti yazın gönül kuşuna

Yaratandan davetiye gelince
Melekülmevt el atacak kulunca
Vade dolup ecel canı alınca
Feveran eylemek gitmez hoşuna

Lôkmayla boğazı edersi savaş
Sıkboğaz olurum, olsana yavaş
Ekmeğine katık soğandı bir baş
Su içerken taş değerdi dişine

Bahtı kara idi gülmedi bir gün
Ömrünü tüketti akıldan sürgün
Ümidle aradı taradı her gün
Soramadı gölge arkadaşına

Tasavvuf izinde seyran ederken
İlmü ledün ummanına giderken
Akıl çobanıyla nefsi güderken
Çok acayip işler geldi başına

Hakı; yasalarla kıstırdığında
Bu imânsız sistem bastırdığında
Uyku gâlip gelip susturduğunda
Girerlerdi dervişânlar düşüne

Düzeni fitneyken bozuk zamanda
Bitler cirit oynarlarken imânda
Tağutlare eder iken kumanda
Soğuk su katıldı pişmiş aşına

Doğduğu köyünde huzur bulmadı
Bir bardak su bile hazır bulmadı
Çileye mazaret, özür bulmadı
Kan karıştı gözlerinin yaşına

Ne ana ne baba ne de akraba
Sılai rahm vuslatıyla makrebe
Selâm verse dönerlerdi akrebe
İlkbaharı döndürdüler kışına

Hem akıllı hemde deli dediler
Arifân Şuara velî dediler
Turnalar ceylânlar meftûn idiler
Elâ gözlerine karakaşına

Ülkü davâsıydı, taviz vermezdi *
Nefsinden mâ’ada suçlu görmezdi
Filôzofun bile aklı ermezdi
Âşık Mehmed İSLÂMİ’nin işine

* ÜLKÜ: İSLÂMİYET= İlâ-yı Kelimetullâhdır