Sevgilerle yaşadım oğul bir hayat boyu
Ay ışığında oğul
Ay ışığında fenerler aramadım
Güzellikleri alnıma koydum oğul,
Kuş gölgeleri uçuşurdu başımda
Saçak saçak olurlardı
Gökyüzüne çağırırlardı beni
Çok kıraçlar aştım kan ter içinde
Her birinin ardında denizler vardı
Bütün engin nimetleriyle bir madalyonum vardı,
Sevgi işlemeli oğul
Taşıdım koynumda bir ömür
Güçlüklere karşı münevveriyet sahibiydim
Ama gel gör ki bizden iş geçti artık
Ve ölüm..
Soğuk bir namlu gibi dayandı beynime
Sakın üzülme oğul,
Ağlama..
Bahtın da çiçekler açsın oğul
Ağlama
Tohumlarını toprağa at
Kökleri gelişir bel ki ruhuma değer,
Cenneti kucaklarım o an oğul cenneti
Safdil ol oğul hayat çıkmazlarında
Göğsünü çamurla sıvama
Al madalyonum senin olsun...
Kuşlarım da senin olsun...
Biliyorsun ki güneş bile sönecek bir gün bütün dehşetine rağmen,
Karşı koyamamak doğanın kanununa
Ki ben;
Ondan daha güçsüz Oğul
Ondan daha güçsüz....
Kayıt Tarihi : 25.4.2013 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!