Dedim ki! Madem bu dünya fani,
O zaman herkes vasiyetini yazmalı.
Acele etme! hayat uzun, nasıl olsa yazarsın,
Herkes sonunu bekler, güzel şeyler olur diye.
Farkına varamaz, öyle bir geçer de zaman,
Ömür dediğin; çeyrek asır, yarım asır derken,
Belki de hayattan bize kalan bu son satır.
Dante gibi ortasını bulmak zor, belki imkansız.
Bu da benim vasiyetim olsun dedim dostlarıma,
Onurlu, gururlu, kimseye kul olmadan yaşamak,
En iyi haslet: Biraz sevgi, biraz inanç, biraz da emek.
Bir de kulağımda küpedir; kimseyi üzmemek...
İşte budur; benim varlığım, vasiyetim ve hasretim.
Kayıt Tarihi : 29.4.2017 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!