Vasiyetim Şiiri - Ferhan Göymen

Bir gün bu dünyamın sonu gelecek
O zaman ölüm yüreğime su serpecek
Aldığı yaraların kanı acısı dinecek
Canların sapladığı hançeri toprağım çekecek
Benim gibi bir kötü çekip gidecek
Yalan dünyanın yalancıları kime ne diyecek
Vasiyetim var birisi kabrime gelip söyleyecek
Bakalım vijdanlar kimi haklı görecek
Benim dedikleri ekmeğimi nasıl yiyecek
Yediği her lokmam içine nasıl sinecek
Bir emeğin hesabını bir gün onlarda verecek
Ben soyundum huzurlu vijdanım deryada yüzecek
Adım makber olunca gülmeyen yüzler gülecek

Bu benim hasretim değilki gel diyince gideyim
Ben yoruldum gelemem bırakın kendinizi kasmayın
Onurum gururum bana yol vermeyecek
Bu yolların ne kadar uzun zor olduğunu bilecek
Benim kır atım öldü yok başka deh diyecek
Kim ne zaman isterse kapım açık gelecek
İsteyen gurbet diye toprağımı koklasın
İsteyen anam desin bayramları yoklasın
İsteyen baş ucumda vijdanını aklasın
İsteyen görünmesin kara yüzünü saklasın
Yinede benim yavrularım hiç ağlamasın
Belki bu sözlere ne gerek vardı denecek
Bu sözlerin yarasını şimdi toprak sarsın
20-12-2010
ferhan