Vasiyet Şiiri - Murat Kalaç

Saatimi kuzenime,bütün hüzünlerimi eski sevgililerime bırakıyorum.En son onlardan almıştım.
Son paket sigaramı sokak çocuklarına dağıtın.Hepsi iyi içicidirler; sadıktırlar nikotine.Tespihimi yeğenime k ibıyıkları yeni terlemeye başladı; sabır tespihidir bu kara tespih,ranzamda az çekmedim,az gün saymadım onunla.Ekim'di aylardan...
Yiğitlik sabır ister.Yeğenimdir,yiğit ölmek yakışır yüreğine.Gümüş kakmalı yüzüğüm büyük kuzenimin.Az şarkı çalmadık İzmir akşamlarında gitarlarla.
Gözyaşlarım anama emanet.En çok o bilir acıları,kederi,yoksulluğu ve en çok ona yakışır ağıtlar yakmak ardımdan.Boynumdaki gümüş Kur'an babamın.Zor zamanlarımda duasını esirgemedi benden.Hela etsin hakkını,benim de hakkım helal olsun.Postallarımı amcama,devrimi o çok iyi bilir.
Çok yürüdük beraber Arnavut kaldırımlı şehirde...
Ve acılarımı,şiirlerimi bütün İstanbul'a.
En çok onunla paylaştık hepsini.
Koca şehir,seviyorum hala seni...