VASİYET 8
YANMA OĞUL
İnsan denen varlık Cennet’e lâyık,
Nefsine aldanıp yanma ha oğul…
İblisin emrinde olma halayık,
Nefsine aldanıp yanma ha oğul…
Goncayken gülünü ara düşürüp,
Leylayken gönlünü dara düşürüp,
Mevlâ’yken yolunu hara düşürüp,
Nefsine aldanıp yanma ha oğul…
Sözündeki ağda kârı eritir,
Özündeki bağda zarı eritir!
Zemheride dağda karı eritir,
Nefsine aldanıp yanma ha oğul…
Nimeti parada, pulda aratır;
Kıymeti urbada, çulda aratır!
Kudreti kendinde, kulda aratır
Nefsine aldanıp yanma ha oğul…
Pîr-i Fâni der ki; kul dönsün Hakk’a,
Gönül bahçesinde gül dönsün Hakk’a!
Ömür lehçesinde dil dönsün Hakk’a,
Nefsine aldanıp yanma ha oğul…
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
07.08.2018-İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 7.8.2018 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!