Vasiyet.... Şiiri - Vahit Kemal Kısa

Tüyü bitmemiş zamanlar
Hüzünlere gebe...
Korkuyorum demek,
Gerekiyor galiba.
Yada gögüs germek
Bu kör döğüşünde
Üç günlük hayata...
Nefesim neden yakıyor,
Aynadaki resmimi.
Benim mi Allahım,
Titreyen bu el,
Solgun yüz,
Kaçan bakışlar,
gün'den...
Karadan aka devreden
Saçlardamı yalan...
Oysa yaşanacak ne çok şey var,
Adı konulacak kaç şiir,
Bekler karalama kağıdımda.
Tel tokanla ayırdığım,
Binlerce sayfa var
Baş ucu kitabımda.
Birde,
Sen varsın.
Yıllarca bakıpta elasına,
Bir gün doyamadığım.
Gözbebeğim,
Tahtsız sultanım...
'Gün batıyor
çizdiğin tabloda.
Kelebekler vadiyi geçiyor,
bir kaç kanat darbesinde.
Rüzgarla, elele çimen
başını toprağa yaslıyor.
Çıngırak sesleri
uyandırıyor
yıldızları...
Kavak pamukları
uçuyor dört bir yanda.
Gelincik kırmızısı papatya sarısına karışıyor,
Reyhan kokuyor bütün dünya...'
Sultanım;
iki metrelik bir yer istiyorum senden,
O kavak ağıcının
Altında...