Vasiyet Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Bir Tanem…
Gökyüzü aniden, çökecek bir gün,
Bu yorgun kalbim ve omuzlarıma.
Melekler gelecek, duracak yüreğim,
Beni ve sevdamı alıp, alıp…götürecekler.

Cesedim girmeden, o kara topraklara,
Toprağım karışsın, sararmış yapraklara.
O gün fatiha gönder, yalnız o gün hatırla,
Mezarıma bir gül dik, nazik parmaklarınla.

Yine bu günkü gibi, göremeden yüzünü.
Hoş kokunu duymadan, özleyeceğim seni.
Gelme benim bir tanem, uğrama mezarıma,
Yokluğuna katlanırım, seni unutmasam da.

Benim için yas tutma, eğlen kendi gönlünce,
Yeniden mi doğacağım, sanki sensiz ölünce.
Mezar taşı istemem, özgür olsun bedenim,
Kimseler bulamasın, varsa gelip gidenim.

Yalnızca birinci yıl, bir keman eşliğinde,
Bana şarkılar söyle, sen yine bildiğince.
Bir daha hiç uğrama, beni hiç hatırlama,
Bu sana vasiyetim, aşkımın hatırına.