Vasiyet Şiiri - Kazım Tınaz

Hani candan sevecekti, niye terk edip gitti.
Bekledim döner diye, bir ömür böyle geçti.
Ne gelsin kabrime ne de ağıtllar yaksın,
Vasiyetim; onunla, kabrimde bir olmasın.

O terk edip giderken, dönüp de bir baktı mı?
Beni yakan hasretlik, onu da hiç yaktı mı?
Ağlayıp da gözlerinden, bir damla yaş aktı mı?
Vasiyetim; onunla, kabrimde bir olmasın.

Hasretiyle bir ömür, bir ömür böyle doldu,
Ona yar olan dünya, geldi bana dar oldu,
Şimdi de benim ruhum, artık hiç duymaz oldu,
Vasiyetim; onunla, kabrimde bir olmasın.