Vasiyet Şiiri - Musa Aslansofuoğlu

Ey sevdiğim sana vasiyetim var,
Göçersem dünyadan ağlama emi.
Karalar bağlayıp çekme ahuzar,
Bağrını hasretle dağlama emi.

Haktan gelir kulun kaderi böyle,
Sevda türkümüzü gülerek söyle,
Çatma kaşlarını tebessüm eyle,
Bendini aşarak çağlama emi.

Uzak olsa beden ruh kimi dinler,
Yan yana olunca ayrılık inler,
Aşktan söz etmesin hin oğlu hinler,
Başkasına sebep bağlama emi.

Senle geçen ömre doyaydım amma,
Her söze şeker bal olaydım amma,
Üzdüysem kendime kızaydım amma,
Beni hak yolunda zağlama emi.

Şu ahir ömrümüz yaprak dökerken,
Sual kervanında sabır çekerken,
Mevlanın emrine dizim çökerken,
Elim ayağımı bağlama emi.

Güneş kör ay kara dünyamız mukim,
Bu meçhul gidişi kim bilir ki kim,
Beyler savcı olmuş kadınlar hakim,
Urganı baynumda yağlama emi.

Aslansofu artık zamanı geldi,
Söylenen kem sözler bağrımı deldi,
Biten bir ömürdü, bükülen beldi,,
Ardımdan şikayet eyleme emi.