Vasiyet Şiiri - Fikriye Füsun Sülükçü

Ruhumun bedenden ayrıldığı
O mutlu günde
Ağır olur taşıyamazsınız dört kollumu
Çünkü
Ömrümce tutunduğum
Devrimci hayallerim, umutlarım
Gökyüzü kadar yüreğim,
Yeryüzüne yetecek sevgim var
Çünkü
Denizleri dolduracak güftelerim,
Dağları titretecek bestelerim var.

Bin asır yaşayana yeter enerjim
Her savaşı bitirecek cesaretim var
Çünkü
O gün o tabuta sığmayacak
Herkese yetecek dileklerim var
Taşıyamazsınız tabutumu
Ta-şı-ma-yın!
En iyisi koymayın o tabuta beni
Cansız bedenimin organlarını
Umutla bekleyen kadınlara gönderip
Kalanımı yakın derim
Küllerimi doğduğum yere
Fırat ‘ıh asi sularına savurun derim

Özgür yaşayamadım
Özgür öleyim derim