Vasiyet Şiiri - Kemal Özavcı

O karanlık odada,
Fark etmez bir çekmecede,
Baş parmaklarım bağlı bulursan beni,
Bil ki çenem çoktan çatılmıştır artık...
Artık haber ver eşe dosta,
Bir tutam yer kazılsın toprakta...
Münkir ve Nekir senin suretinde görünsün,
Azrail ise sevdanın rengi...
İnandığım kutsalın,
Bildiğim yerinden sorulsun sualler!
Yusuf'la Züleyha'dan mesela,
Sevdaya dair meseller...
Toprağım senin şehrinden,
Diri ve bozulmamış olsun...
Mezarım!
Gün sarısı memleketimin,
Ortasında yemyeşil kalsın...