Vasiyet Şiiri - Hüseyin Muşmal

Vasiyet
Kızıma gülümseyişimi bırakıyorum
Ama ağladıklarıma bakmasın
Bir de şu işlemeli sandıkta
Küçük bir mektubu var
Aman onu okumayı unutmayın
Gamzelerim annemden emanettir
Sakın kimse alınmasın
Adresini bilir yüreğim nasıl olsa
Siz boşuna yorulmayın
Şefkatimi ve sadakatimi
Bırakmam kimseye
Öyle sağda solda aramayın ha
Çoğunu yakıyorum şiirlerimin
Kitaplarımın arasında gizlidir yarısı
Bir pişirimlik çıkarsa yine de
Öylesine bir araya getirin olmaz mı
Kavuşturun işte yüklemlerine öznelerimi
Sadaka niyetine yazdıklarım bulunursa
Hayrına defnedin onu da
Kimsesizler mezarlığına
Heveslerimin hemen yanına
Bir de bitiremediğim romanımı
Gönderin bir matbaaya
Yarım kalan sözcükler versinler adını
Herkes kendine göre tamamlasın
Şu mavi çizgili gömleğimin cebindedir rüyalarım
Durun durun
Küçük bir kâğıda yazmıştım yerini acılarımın
Her nereye gizlemişsem çıkar bir yerde
Özlemlerimi hatıra defterimde bulursunuz
Hani şu harita metot olan var ya
Bir de resim defterime gizli gizli
Hasretlerimi çizmiştim
Rastgele boyayın işte onları
Maviyi çok kullanın ama
Pembeden çok çektim ya bilirsiniz
Bak öyle rastgele açmayın kitaplarımı
Aradaki papatyaları zedelersiniz
Sakın ha
Çıkarmayın beyaz kelebekleri sayfalarından
Kanatlarında yaşları gizlidir gözlerimin
Durun ne önemi var demeyin
Ben bıraktıklarımı söylüyorum size
Siz ne götürdüğümü nereden bileceksiniz
Cepsiz kefenimde
Hüzünlerimi kimseye bırakmayın
Sevinçlerimi dağıtın sağa sola
Hayallerimi her beğenene verin işte
Kırılmasınlar onlar da benim gibi
Yahu estiği gibi aklınıza
Dağıtın bütün hiçlerimi
Nasıl olsa yalan dünya
Ama bedenimi babamın yanına götürün
Şöyle hemen yanı başına koyuverin
Ha bir de gelip geçtikçe
Bir Fatiha okuyuverin